Είναι χρήσιμες τελικά οι ετήσιες αξιολογήσεις υπαλλήλων;

Είναι γεγονός πως δεν υπάρχει τίποτα που να αγχώνει περισσότερο έναν υπάλληλο από την αίσθηση ότι δεν ελέγχει την επαγγελματική του πορεία μέσα στην εταιρεία και πως το μέλλον του εξαρτάται εξ ολοκλήρου από κάποιον άλλο.
Προκείμενου κάποιος να πετύχει τους στόχους του πρέπει να είναι καθημερινά «βράχος» στο χώρο εργασίας στον οποίο κινείται, γνωρίζοντας πως έχει τον απόλυτο έλεγχο για να βελτιώσει την επίδοσή του, ανεξάρτητα με το πόσο κακά λειτουργεί το σύστημα γύρω του.
Ας δούμε κάποια παραδείγματα από έρευνες που έγιναν στην Αμερική και στο Ηνωμένο Βασίλειο, για να εξηγήσω καλύτερα τι εννοώ.
Πάρα πολλοί senior managers, θεωρούν άσκοπες τις αξιολογήσεις και δεν καταλαβαίνουν γιατί ο κόσμος αγχώνεται γύρω από αυτές, από την στιγμή που δε σημαίνουν απολύτως τίποτα, αφού δεν αντικατοπτρίζουν την καθημερινή πραγματικότητα του καθένα.
Οι manager αυτοί έχουν αρκετά χρόνια εμπειρία, οπότε κατανοούν πως η αξιολόγηση είναι μια επίπονη, χρονοβόρα και κοστοβόρα διαδικασία, που στο τέλος, εκφέρει λίγες, έως μηδαμινές, αλλαγές ως προς την επίδοση του προσωπικού.
Προφανώς όλα αυτά δεν είναι νέα, αφού ήδη από το 1965 κάποιες στατιστικές αναλύσεις που έγιναν από το Harvard business review, έδειξαν πως οι αξιολογήσεις δεν λειτουργούν θετικά για κανέναν. Παρόλα αυτά πάνω από το 93% των εταιρειών ακόμα τις διεξάγουν ετησίως.
Πρόσφατα, μια έρευνα με 3.000 υπαλλήλους σε αμερικάνικες εταιρείες έδειξε πως το 98% του προσωπικού θεωρεί ανούσιες τις αξιολογήσεις, εκ των οποίων το ένα τέταρτο ήταν υπάλληλοι του τμήματος ανθρώπινου δυναμικού. Το ίδιο έδειξε μια αντίστοιχη έρευνα στο Ηνωμένο Βασίλειο, όπου οι ερωτώντες θεωρούν τις αξιολογήσεις μια άσκηση κατά την οποία επιλέγεις κουτάκια.
Ο λόγος που, ακόμα και σήμερα, οι εταιρείες συνεχίζουν να κάνουν τις αξιολογήσεις, είναι η λανθασμένη νοοτροπία, ότι, οι υπάλληλοι πρέπει να ελέγχονται, οπότε οποιοσδήποτε υπάρχον τρόπος επιτρέπει να έχουν ένα «μπαμπούλα» πάνω από το κεφάλι τους, αρκεί, παρόλο που δεν συμβάλλουν όλοι με τον ίδιο τρόπο στην επιχείρηση και στα κέρδη.
Η ερώτηση είναι πώς μπορεί μια αξιολόγηση να γίνει χρήσιμη και για την εταιρεία και για τους υπαλλήλους;
Η εμμονή να γίνονται κάθε έτος είναι λανθασμένη. Η αξιολόγηση σας πρέπει να είναι σε καθημερινή βάση. Ρωτήστε τι κάνετε σωστά και τι μπορεί να βελτιωθεί ώστε στο τέλος του χρόνου να μπορείτε να έχετε μια καθαρή εικόνα της εξέλιξής σας.
Η αξιολόγηση συνήθως είναι άσκοπη διότι γίνεται με αβάσιστα στοιχεία (μια ημέρα, κάποια στιγμή είπες/έκανες κάτι). Για να έχει αποτέλεσμα θα πρέπει να είναι ξεκάθαρη, συγκεκριμένη και με παραδείγματα πάνω από ένα ανά περίπτωση.
Κάντε συγκεκριμένες ερωτήσεις ως προς πως αισθάνονται οι συνάδελφοι για αυτό που είπατε/κάνατε κτλ.
Μην αρκεστείτε μόνο στο να ρωτάτε τους συναδέλφους σας. Ότι σχόλια σας γίνουν συζητήστε τα με το αφεντικό σας, έτσι ώστε να σας δώσει εργαλεία ή λύσεις για το πως μπορείτε να βελτιωθείτε.
Είναι η δική σας επαγγελματική καριέρα, αρπάξτε κάθε ευκαιρία να μάθετε πως τα πάτε και πόσο κοντά είστε στους εκάστοτε στόχους σας.

Πηγή:http://www.fortunegreece.com/ – ΔΑΝΑΗ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΥ

Οι ασφαλισμένοι θα πληρώσουν τη μαύρη τρύπα στα φάρμακα

Έρχονται έξτρα επιβαρύνσεις – Στα χαρτιά η μηδενική συμμετοχή για τις σοβαρές παθήσεις – Συμμετοχή και για τα γενόσημα.
Μαύρη τρύπα στη φαρμακευτική κάλυψη των ασφαλισμένων προκαλεί ο προϋπολογισμός του ΕΟΠΥΥ, ο οποίος κλείδωσε για φέτος και για το 2015 στα 2 δισ. ευρώ κατ’ έτος. Στο ποσό αυτό περιλαμβάνεται για πρώτη φορά και η κάλυψη των ανασφάλιστων, για την οποία έχει οριστεί οροφή 340 εκατ. ευρώ.
Το κονδύλι για τα φάρμακα των ασφαλισμένων συρρικνώνεται ακόμη περισσότερο, καθώς σε σχετική Υπουργική Απόφαση αναφέρεται ότι τα εμβόλια, οι οροί και τα παράγωγα αίματος όπως και ο ΦΠΑ περιλαμβάνονται στο ποσό των 2 δισ. Σημειώνεται ότι πέρυσι και ενώ δεν υπήρχε σχετική πρόβλεψη για τους ανασφάλιστους, η δαπάνη κατέληξε στα 2,37 δισ. ευρώ.
Μοιραία η προσπάθεια περιορισμού της φαρμακευτικής δαπάνης θα έχει ως αποτέλεσμα τις έξτρα επιβαρύνσεις των ασφαλισμένων. Είναι χαρακτηριστικό ότι πλέον καλούνται να πληρώνουν από την τσέπη τους ακόμη και αν επιλέξουν γενόσημο σκεύασμα και εκείνοι οι ασθενείς οι οποίοι πάσχουν από σοβαρές παθήσεις και άρα έχουν (στα… χαρτιά) μηδενική συμμετοχή.
Το παράδειγμα της δραστικής ουσίας κουετιαπίνη για την αντιμετώπιση της νόσου Αλτσχάιμερ και της άνοιας είναι ενδεικτικό. Για το πρωτότυπο σκεύασμα ο ασφαλισμένος καλείται να καταβάλει στον φαρμακοποιό 13,59 ευρώ και για το γενόσημο 8,67 ευρώ, συν ένα ευρώ «συνταγόσημο».

Η ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΟ 30%.
Είναι ενδεικτικό ότι προ κρίσης η συμμετοχή των Ελλήνων για την αγορά φαρμάκων δεν ξεπερνούσε το 10%, σήμερα ωστόσο έχει διαμορφωθεί σε 25% – 30%.
Στελέχη του υπουργείου Υγείας επικαλούνται το (αντι)παράδειγμα της Ευρώπης, όπου ο μέσος όρος συμμετοχής των ασφαλισμένων διαμορφώνεται σε 40%. Μάλιστα, λένε ότι στην Πορτογαλία η επιβάρυνση των πολιτών για τα φάρμακα έχει εκτιναχτεί στο 45%, ενώ στις σκανδιναβικές χώρες αγγίζει το 50% – 60%. «Στη χώρα μας περιορίζεται η φαρμακευτική δαπάνη και αυτή είναι μια δυσάρεστη πραγματικότητα. Πρέπει να αφήσουμε πίσω την τακτική των οριζόντιων μειώσεων και να στοχεύσουμε σε πολιτικές εξοικονόμησης πόρων χωρίς να πέσει η ποιότητα της παροχής υπηρεσιών και βεβαίως χωρίς να αυξηθεί το ποσοστό της συμμετοχής των ασφαλισμένων» τονίζει στα «ΝΕΑ» ο πρόεδρος του Εθνικού Οργανισμού Φαρμάκων (ΕΟΦ) Δημήτρης Λυντζέρης.
Πηγές του υπουργείου Υγείας αναφέρουν ωστόσο ότι παρά τις περικοπές στη φαρμακευτική δαπάνη και τα μέτρα που έχουν ληφθεί, η πρόσβαση των πολιτών στα φάρμακα δεν έχει επηρεαστεί. Ως «μονάδα μέτρησης» της προσβασιμότητας χρησιμοποιούν τις συνταγές που εκτελούνται κάθε μήνα, ο αριθμός των οποίων παραμένει παραδοσιακά στα 6 εκατ. κατά μέσο όρο.

ΟΙ ΑΠΩΛΕΙΕΣ
Παραδέχονται όμως ότι τμήμα του βάρους της δαπάνης μετακυλίεται στους ασφαλισμένους. Ενδεικτικά αναφέρεται ότι το 2013 η συμμετοχή των ασφαλισμένων για τη φαρμακευτική αγωγή τους άγγιξε τα 650 εκατ. ευρώ, ενώ πλήρωσαν ένα δισ. ευρώ επιπλέον είτε επειδή αγόρασαν φάρμακα χωρίς να τα συνταγογραφήσουν είτε επειδή επέλεξαν σκευάσματα που δεν καλύπτονται από τα ασφαλιστικά ταμεία (ΜΗΣΥΦΑ). Παράλληλα, όπως επισημαίνουν, οι επαναλαμβανόμενες μειώσεις τιμών των σκευασμάτων (μόνο το τελευταίο Δελτίο Τιμών επέφερε μεσοσταθμική μείωση 5%) ισοσκελίζει έως ένα βαθμό τις απώλειες που προκύπτουν από τη συρρίκνωση του προϋπολογισμού για τα φάρμακα.
Επιπλέον, η καθολική συνταγογράφηση βάσει θεραπευτικών πρωτοκόλλων – προς το παρόν εφαρμόζονται σε συγκεκριμένες παθήσεις – και ο έλεγχος των γιατρών αποτελούν δύο ακόμη μέτρα στα οποία υπολογίζει το υπουργείο Υγείας για τον εξορθολογισμό της φαρμακευτικής δαπάνης.

Πηγή: Εφημερίδα Τα Νέα

Vouliwatch: διαδικτυακός έλεγχος βουλευτών από τους πολίτες

Ερωτήσεις και έλεγχος από τους πολίτες σε βουλευτές και ευρωβουλευτές: Το VouliWatch είναι η πρώτη ελληνική ψηφιακή πλατφόρμα που δίνει τη δυνατότητα να γνωρίσουν οι πολίτες πως λειτουργεί η νομοθετική εξουσία, να επικοινωνήσουν, να αξιολογήσουν και να ελέγξουν τους βουλευτές και ευρωβουλευτές.
Με το μότο «Δυναμώνουμε τη Δημοκρατία», η πλατφόρμα λειτουργεί σε δοκιμαστική λειτουργία (beta version) στην ακόλουθη διεύθυνση www.vouliwatch.gr.
Μέσα από το Vouliwatch ο πολίτης φέρνει στο φως ζητήματα τοπικού ή εθνικού ενδιαφέροντος, ελέγχει τους βουλευτές και ευρωβουλευτές για την κοινοβουλευτική τους δραστηριότητα, τους αξιολογεί, καταθέτει προτάσεις και συζητά για θέματα πολιτικής επικαιρότητας. Μπορεί ακόμη και να δει την ερώτησή του να φθάνει στην Βουλή με τη μορφή του κοινοβουλευτικού ελέγχου (π.χ. αναφορά, ερώτηση, επερώτηση κλπ).
Από την άλλη πλευρά, οι εκλεγμένοι εκπρόσωποι (βουλευτές και ευρωβουλευτές) έχουν τη δυνατότητα να απαντούν ευθέως στους πολίτες, να ενημερώνονται για ειδικότερα ζητήματα, να προβάλλουν το νομοθετικό τους έργο και να αξιολογούνται για τις επιδόσεις τους στην κοινοβουλευτική και δημοκρατική διαδικασία.
Πρόκειται για μια ανεξάρτητη, μη κερδοσκοπική πρωτοβουλία, που λειτουργεί ήδη και σε άλλες χώρες εντός και εκτός Ευρώπης και έχει ως στόχο να ενισχύσει το διάλογο, τη γνώση, την πολιτική συμμετοχή και τη λογοδοσία μεταξύ πολιτών και πολιτικών.

Πηγή: SecNews.gr