Εφετειακή απόφαση ΑΔΕΔΥ

ΕΦΕΤΕΙΑΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΑΔΕΔΥ

//www.scribd.com/embeds/237284695/content?start_page=1&view_mode=scroll&show_recommendations=true

Ποιος κερδίζει από τις απολύσεις στο Δημόσιο;

Η συζήτηση για τις απολύσεις των δημοσίων υπαλλήλων, είτε μέσω της αξιολόγησης, είτε μέσω της κινητικότητας και της διαθεσιμότητας, είτε μέσω των λουκέτων σε δημόσιους οργανισμούς στο όνομα της «περικοπής της σπατάλης», είτε στο όνομα του «αντικρατισμού», είναι εξαιρετικά διδακτική.
Όταν ξεκίνησε η μνημονιακή περιπέτεια της χώρας, οι απολύσεις στο Δημόσιο παρουσιάζονταν περίπου ως μέτρο κοινωνικής δικαιοσύνης και οι κυβερνώντες περιχαρείς δήλωναν ότι πρέπει «να σπάσει το ταμπού» γιατί, σύμφωνα με την ίδια αυτή κυνική συλλογιστική, δεν μπορεί ο ιδιωτικός τομέας να έχει την αποκλειστική συμμετοχή στην παραγωγή… 1,5 εκατ. ανέργων.
Πρόκειται για μια άποψη που επένδυε στη λογική τού «διαίρει και βασίλευε» και αναζητούσε κοινωνική συναίνεση στην υλοποίησή της μέσω του «κοινωνικού αυτοματισμού».
Τα πρώτα χρόνια της κρίσης είχε μετατραπεί σε καραμέλα στα χέρια των κυβερνώντων το επιχείρημα ότι, αν κάναμε απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων, αν προχωρούσαμε στις «αναγκαίες μεταρρυθμίσεις στο κράτος και τη δημόσια διοίκηση» όπως λεγόταν πιο εύηχα, δεν θα υπήρχε ανάγκη για φορολογικές επιβαρύνσεις, για περικοπές μισθών και συντάξεων, καθώς και κοινωνικών δαπανών. Τουλάχιστον, όχι στο βαθμό που τα βιώνουμε σήμερα.
Δεν θα σταθούμε στα αριθμητικά δεδομένα, που καταρρίπτουν αυτά τα παιδαριώδη επιχειρήματα, που δεν έχουν οικονομική λογική, παρά μόνο εξυπηρετούν προπαγανδιστικές ανάγκες των κυβερνώντων και της τρόικας. Άλλωστε οι απολύσεις των δημοσίων υπαλλήλων, που έγιναν και συνεχίζουν να γίνονται, ούτε στη μείωση των φόρων οδήγησαν, ούτε στην αύξηση των κοινωνικών δαπανών, ούτε στη βελτίωση της δημόσιας διοίκησης. Τουναντίον.
Από την άλλη μεριά, οι απολύσεις στο Δημόσιο απλώς αυξάνουν τον αριθμό των ανέργων και με τη σειρά της η αύξηση αυτή του «εφεδρικού στρατού» κάνει πιο δύσκολη την εξεύρεση εργασίας στον ιδιωτικό τομέα. Με απλά λόγια, μια θέση εργασίας είναι αντικείμενο διεκδίκησης από περισσότερους. Και η αύξηση της προσφοράς εργατικών χεριών με βάση το νόμο της προσφοράς και της ζήτησης φέρνει τη μείωση των μισθών για όλους τους εργαζόμενους σε ιδιωτικό και Δημόσιο. Ποιος ισχυρίζεται ακόμα ότι θα ωφεληθεί ο ιδιωτικός τομέας, αν απολυθούν επιπλέον 6.500 δημόσιοι υπάλληλοι;

Πηγή: http://www.inprecor.gr

Απόφαση για επαναπρόσληψη των 21 σχολικών φυλάκων στην Καλαμάτα

Το Πρωτοδικείο Καλαμάτας δικαιώνει με απόφασή του 21 σχολικούς φύλακες και υποχρεώνει το Δήμο Καλαμάτας να τους ξανατοποθετήσει αμέσως στη δουλειά τους – διαφορετικά ο δήμος θα πληρώνει πρόστιμο 100 ευρώ στον καθένα για κάθε μέρα που αργεί να τους επαναπροσλάβει. Ωστόσο τα πράγματα περιπλέκονται, καθώς οι σχολικοί φύλακες έχουν ήδη απολυθεί, ενώ το Μονομελές Πρωτοδικείο Καλαμάτας αποφάσισε για την εργατική αγωγή που είχαν καταθέσει κατά της διαθεσιμότητάς τους.
Η εκδίκαση της αγωγής έγινε με την ειδική διαδικασία των εργατικών διαφορών τον περασμένο Μάρτιο και η απόφαση βγήκε χθες, δικαιώνοντας και τους 21, για τους οποίους το Πρωτοδικείο αποφάσισε ότι πρέπει να επαναπροσληφθούν με τους ίδιους όρους εργασίας και τον ίδιο μισθό που είχαν πριν τεθούν σε διαθεσιμότητα τον Απρίλιο του 2013.
Ο δικηγόρος των σχολικών φυλάκων Δημήτρης Δρακόπουλος μιλώντας στην «Ε» είπε ότι το δικαστήριο ουσιαστικά κηρύσσει παράνομη τη διαθεσιμότητά τους. Τόνισε επίσης πως «είναι ένα πρόκριμα του αγώνα που δίνουν οι σχολικοί φύλακες, ένα πρώτο θετικό βήμα για να δικαιωθούν και να επιστρέψουν στην εργασία τους». Και πρόσθεσε πως «ο δικαστικός αγώνας θα συνεχιστεί, γιατί τώρα θα προβούμε σε κατάθεση αγωγής κατά της απόλυσης».
Υπενθυμίζουμε ότι στις 13 του τρέχοντος μήνα το Πρωτοδικείο Καλαμάτας απέρριψε το αίτημα προσωρινής διαταγής των σχολικών φυλάκων να επιστρέψουν στη δουλειά τους στα σχολεία. Οι σχολικοί φύλακες έχουν καταθέσει ασφαλιστικά μέτρα κατά της απόλυσής τους και στις 23 Σεπτεμβρίου θα συζητηθεί η αίτηση ασφαλιστικών μέτρων ενώ θα κατατεθεί και σχετική αγωγή.

Πηγή: http://www.eleftheriaonline.gr – Νικολέττα Κολυβάρη

Στις Περιφέρειες το «μπαλάκι» για τις λαϊκές

Στις Περιφέρειες «πέταξε το μπαλάκι», τελικώς, η νέα πολιτική ηγεσία του υπουργείου Ανάπτυξης, αφήνοντας τους περιφερειάρχες να «βγάλουν αυτοί το φίδι από την τρύπα» και, φυσικά, να περιοριστεί το πολιτικό κόστος.
Απλώς απόφαση του υπουργείου Ανάπτυξης – την ευθύνη του θέματος είχε ο υφυπουργός Γεράσιμος Γιακουμάτος – καθόρισε ότι οι παραγωγοί αγροτικών προϊόντων θα «διακρίνονται» από τους επαγγελματίες πωλητές, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι θα βρίσκονται και σε διαφορετική θέση, αφήνοντας έτσι τους περιφερειάρχες να καθορίσουν τον τρόπο.
Αξίζει να σημειωθεί ότι ο στόχος της συγκεκριμένης μεταρρύθμισης ήταν να εξασφαλιστεί ένα ανταγωνιστικό περιβάλλον στις λαϊκές αγορές, να περιοριστεί όσο είναι δυνατόν το φαινόμενο των παραγωγών-μαϊμούδων και, φυσικά, να χτυπηθούν οι μηχανισμοί παραγωγής «μαύρου χρήματος».
Το αρχικό πακέτο των ρυθμίσεων προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων και μάλιστα σε προεκλογική περίοδο, με την ευθύνη να αποδίδεται τελικώς στον τότε υφυπουργό Θανάση Σκορδά. Ορισμένοι, μάλιστα, υποστηρίζουν ότι ο λόγος της απομάκρυνσής του από την κυβέρνηση ήταν η προαναφερόμενη νομοθετική ρύθμιση.
Προκειμένου να καταλαγιάσει το σύστημα των λαϊκών αγορών – το οποίο διαθέτει ισχυρό ειδικό βάρος στη διαμόρφωση της κοινής γνώμης- τροποποιήθηκε σε κρίσιμα σημεία το συγκεκριμένο νομοθέτημα.
Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι αρχικώς προβλεπόταν διαφορετική χωροταξική δομή μεταξύ των παραγωγών και των επαγγελματιών πωλητών. Με την υπουργική απόφαση που εκδόθηκε αναφέρεται απλώς ότι «κάθε λαϊκή αγορά χωρίζεται σε τομέα παραγωγών πωλητών και σε τομέα επαγγελματιών πωλητών. Ο τομέας των παραγωγών πωλητών λαϊκών αγορών διακρίνεται σαφώς με κάθε πρόσφορο τρόπο από τον τομέα των επαγγελματιών πωλητών λαϊκών αγορών».
Και σημειώνεται ακόμη ότι «οι θέσεις πώλησης προϊόντων θάλασσας και προϊόντων αλιείας χωροθετούνται υποχρεωτικά μόνο σε σημεία όπου υπάρχει αποχέτευση και σε κάθε περίπτωση στον οικείο τομέα για κάθε πωλητή». Τούτο πρακτικά σημαίνει πως, αν π.χ. οι πάγκοι είναι διαφορετικού χρώματος, οι θέσεις μπορούν να παραμείνουν ίδιες. Άρα το σύστημα διατηρείται αλώβητο.
Επίσης, στην ίδια υπουργική απόφαση, χωρίς να ορίζεται χρονική ανακατανομή των θέσεων, εντελώς ασαφώς καθορίζονται «κριτήρια κατανομής των θέσεων λαϊκών αγορών», τα οποία βεβαίως μπορούν να χρησιμοποιηθούν μόνο αν κάποια περιφερειακή αρχή αποφασίσει να κάνει χωροταξική κατανομή παραγωγών και επαγγελματιών πωλητών και, βεβαίως, διαταραχθεί το σύστημα μιας λαϊκής αγοράς.
Έτσι, λοιπόν, «για την κατανομή των δικαιούχων στις θέσεις των λαϊκών αγορών λαμβάνονται υπόψη τα εξής κριτήρια:
Η παλαιότητα της άδειας.
Η ηλικία του δικαιούχου.
Η τυχόν αναπηρία του και το ποσοστό αυτής.
Ο αριθμός των τέκνων του.
Οι ημέρες συμμετοχής του σε λαϊκή αγορά.
Κάθε κριτήριο δίνει στο δικαιούχο μόρια. Ανάλογα με το πλήθος των μορίων που συγκεντρώνει ο κάθε δικαιούχος κατατάσσεται στον οικείο πίνακα κατάταξης. Ο δικαιούχος που συγκεντρώνει τα περισσότερα μόρια ανά λαϊκή αγορά κατατάσσεται στην πρώτη θέση του πίνακα και οι λοιποί σε φθίνουσα σειρά. Ο πρώτος στην κατάταξη δικαιούχος επιλέγει τη θέση του στη λαϊκή αγορά στον οικείο τομέα. Ο δεύτερος και οι λοιποί επιλέγουν τη θέση τους ανάλογα με τις λοιπές διαθέσιμες θέσεις και τη σειρά τους στον οικείο πίνακα κατάταξης. Σε περίπτωση ισοβαθμίας, διενεργείται κλήρωση. Ο δικαιούχος που κληρώνεται επιλέγει πρώτος μεταξύ των ισοβαθμούντων».

Πηγή: http://www.tharrosnews.gr